Saturday, August 14, 2010

किती हा दुरावा



नाही मुखाचे दर्शन

नाही सुखाचे हे क्षण

उसळले माझे मन

धाव घेई



किती हा दुरावा
हवा थोडा तो ओलावा
क्षणभरी तरी नको
सहवास भेटावा



असा रुसवा नसावा
अंती सुखाचा शिडकावा
मन तळमळे इथे
काळीजही उडे


वारा वाहे बाहेरी
अंतरी धग दाटे तीही
सोडू नकोस आता ग
पुसावाही नाही


आठवांना आठविता काळ संपता संपेना
साठविल्या जाणिवाही पुरणार नाही
भेटल्यावाचूनी आता मी थांबणार नाही


दाट धुक्यात चालतो
धग जवळी हवी ग
पावले पावलांवरी
टाकाया हवी ग



-सुभाष इनामदार,पुणे

subhashinamdar@gmail.com

9552596276

No comments: