Sunday, September 19, 2010

रस्ते ओसंडताहेत,मंडळे ...घरेही..


गणपती बघायाला निघाले की कळते या उत्सवात कुणाला रोजगार मिळतो. कुणाची हीच मोठी कमाई असते. किती सामान्यांना यातून आपल्या कला दाखविण्याची संधी मिळते.
यंदा तर हा उत्सव बारा दिवसांचा आहे. मंडप डेकोरेशन. सजावट. सुरक्षा, स्वयंसेवक, पोलिस, वाहतूक व्यवस्था. सा-यांची या एका गणपती उत्सवासाठी धावपळ सुरू असते.
गर्दीत तुम्ही सहज समाविष्ट होता. चालताना पाय दुखत नाहीत. मुले आनंद घेतात. वडीलधारी मंडळींच्या सूचना धुडकावून ती धावत असतात. मग धावपळ सुरू ङोते. सारेच यात घडते.
हा उत्साह कुठून येतो. त्यातून बाहेर पडून घरी आल्यावर पाय बोलू लागतात. पण यात सामिल झाल्यावरच यातला आनंद कळतो.


गल्ली-बोळात दर एक मंडळ स्वतःचे वेळेपण जपण्याचा प्रयत्न करीत असते. कुणी फुलांचे. तर कुणी केवळ सुंदर महिरप बनवून आरास करतो. कुठल्या मंडपात केवळ प्रसन्न वातावरण मोहवून टाकते. तर कुठे एकादे छोटे कारंजे प्रकाशमान झालेले असते. असे असंख्य वेगळेपण गणपती पाहताना . त्यांची अरास पाहताना दिसते ..
तीच आज एकत्रीतपणे आम्ही दाखविणार आहोत.


घरीसुध्दा अनेक हौसेने गणपतीची अशी सजावट करतात की पाहताना त्यांच्याही कलात्मकतेला दाद द्यावी.
त्यापैकीच आनंदनगरचा हा अमोल देशपांडे. इंजिनियरींगचा विद्यार्थी पण गणपती घरी बसवायचे म्हटले की कांही तरी स्वतःचे वेगळेपण दाखविण्याचा दरवर्षीचा त्याचा प्रयत्न असतो. यंदा शंकर पार्वती गणपतीसाठी कैलासाची निर्मिती केली आहे.
चला तोही आनंद घेउयात.




सुभाष इनामदार ,पुणे.


subhashinamdar@gmail.com
9552596276

No comments: