अंधारल्या वाटेवरचे दिवे थोडे पुसूया

कधी कुणाचे रक्त आज तापत का नाही
भल्यांना बुरे म्हणाणा-यांनो मागे वळून का पहात नाही?

प्रत्येक पावला-पावलात रोज इथे काटा बोचतो
एक काढायला जाता दुसरा दत्त म्हणून सहज खुणावतो

काट्यातून मार्ग काढत कुढत आपण सारेच जगतो आहोत
प्रकाश असून अंधारात सापडल्यासारखे सारेच रोज ठेचकळत आहोत.

खरचं कुणालाच वाटत नाही यातून काही मार्ग असेल?
चिवचिवणा-या चिमणीलाही घास कुणी भरवत असेल

बस्स, आता सारे काही पुरे झाले
जीवनात आता जगणेही मुश्कील झाले

करु पुकारा, हाक द्या
सारे मिळून एक होऊन
आता सारे बदलूया
अंधारल्या वाटेवरचे दिवे थोडे पुसूया.....

सुभाष इनामदार, पुणे

subhashinamdar@gmail.com
9552596276