हवी चतुराई देवा नको मूकरूप
पहायाला मन माझे दावी विश्वरूप
सोहळा प्रेमाचा दाटे घरी-दारी
ओढ लागे तुझी देवा सत्वरी
काळ लागे मागे ऊठ लवकरी
डोळे उघड आता पहा धरणीवरी
जाता दिवस वाटे आहे का भास ?
नको दावू आता उरलासे निश्वास
करू किती श्रम थकलो रे आता
पहाया रूप तुझे विसावे मी आता
सोहळा नेत्रातून पाहायाचा आहे
मीच मात्र माझा उरलागे आहे
चराचरी साठला नाद तुझा भारी
सत्वर दावी आता रूप मनोहरी
सुभाष इनामदार.
