तरुण वादक साथीदारांना घेऊन नवा कार्यक्रम सादर करण्याची प्रेरणा ..स्वतःशी प्रामाणिक राहून ए आर रहेमान..गुलजार..रेखा भारद्वाज..कैलास खेर आणि ९० चे हिंदी संगीत क्षेत्रातला सिलसिला . आवाज और अल्फाज..ह्या कार्यक्रमाची सुरूवात अंजली मराठे आणि अजित विसपुते या अतिशय कमालीच्या तयार असलेल्या गायकांनी पुण्यात शनिवारी प्रथमच केली.
हा तुम्ही नेहमी अनुभवता तसा ऑर्केस्ट्रा नाही..तर उत्तम ध्वनिव्यवस्था..परिणामकारक प्रकाशयोजना.. आणि स्वरातील परिणामकारकता जपत मराठी कलावंतांनी रसिकांवर केलेली उत्तम जादू.. जी रसिक टाळ्या..आणि दाद देत अनुभवू शकतात...असा आतला..पण फारसा बाहेर न येणारा आनंदोत्सव होता.
ओरिजनल गाण्याला धक्का न लावता ही हिंदी चित्रपटसंगीतात आपले स्थान निर्माण करणारी गाणी घेऊन त्यात आपला स्वतंत्र तरीही वेगळा सांगीतिक विचार देणारा हा प्रयोग अजित विसपुते आजी अंजली मराठे यांनी इथे अतिशय मेहनतीने आणि तळमळीने तयारी करून तो सादर केला.. नेहमीच्या पेक्षा वेगळा आणि रसिकांना आवडेल असा कार्यक्रम सादर करण्याची त्यांची इच्छा आहे..
यापुढेही..एक गीतकार..एक गायक..एकेक शतकातील वेगळी..पण संगीतकारांनी..
आणि गायक ..गायकांची गाणी..आणि त्यापेक्षाही नवीन प्रयोग करण्यासाठी अभिव्यक्त एंटरटेनमेंट.. सिद्ध झाली आहे..
उत्तम हिंदी..आणि उर्दू अल्फाज आपल्या निवेदनात आणून त्यांना योग्य तो न्याय..मग त्यात मराठी असल्याचा भास न ठेवता ते वजन प्राप्त करत प्राजक्ता मांडके यांनी जुन्या गोष्टींनी कास जशी धरून ठेवली आहे तशी नवीन गोष्टींची आस पकडून ..म्हणजे नव्या जुन्याचा संगम साधत ती गाणी आवाज और अल्फाज या कार्यक्रमातून सादर केली..निवेदन हेही इथे परिणाम करते...तुम्हाला पकडून ठेवते..दाद द्यायला भाग पाडते.
एक अतिशय वेगळा..दर्जेदार..परिणामकारक तरीही वेगळा सांगीतिक विचार देणारा कार्यक्रम शनिवारी ,३१ मे २०२५ रोजी भावे प्राथमिक शाळेच्या सभागृहात सादर केला..
अलबेला सजन आये..यापासून कार्यक्रम सुरू होऊन
रोज रोज आखों तले
झुकी झुकी सी नजर
उदास..
तेरे बीना जिंदगीसे शिकवा
गम और खुशी.
पानी पानी रे. खारे पानी रे
अंजली..आणि अजित यांनी सादर केलेले मराठी चित्रपट गीत ...मला वेड लागले प्रेमाचे..
उपस्थितांनी डोक्यावर घेतले.
सिलसिला...
या कहा आ गये हम पर्यंत चाललेल्या उत्तम गाण्यांचा आणि किती वेगळ्या स्वरावलीतून सादर होणारी मनावर आरूढ होत जाणारी गाणी...ज्या स्वरांच्या सौंदर्यातून सादर होताना अनुभवताना गायक आणि साथीदारांच्या एकरूपतेचे दर्शन घडले..
एक वो दीन. साथी रे..कमालीची स्वरातील दर्द आणि भावनेतील मिठास बाहेर आणणारी गाणी..
आपके आखोमे कुछ महक
Sanorita..सारखे पाश्चिमात्य धूनवर सादर झाल्याने ते सादर करताना दोन्ही गायकांनी मंचाचा केलेला वापर..सारेच फिल्मी स्टाईलने..तरीही भपकेबाज न आणता..
९० च्या दशकातील..बाजीगर ..सिलसिला.. दिल से ..सारख्या चित्रपटातली गाण्यांची झलक...
आठवण
चुराके दिल मेरा.
सुफियाना अंदाज मध्ये अंजलीने ..रेखा भारद्वाज यांच्या अजवजातील ती जादू.. विलक्षण भावते..रसिक टाळ्यांनी प्रतिसाद देतात.
चलो छैय्या छैय्या.. सादर करताना रसिकांचा मिळालेला प्रतिसाद ..सारेच लक्षात राहील.
गुलजार
लुका छुपी बहोत हुई ..सामने आ जाना..
या रंग दे बसंती मधील रचनेने अजित आणि अंजली यांनी कार्यक्रमाचा समारोप केला..
त्यातल्या भावना.. त्यातली स्वरांची उधळण..सारेच त्यांनी असे काही बेमालूम प्र्कशस्त उतरविले की ..जबाब नही..!
प्रामाणिक आणि अस्सल..असलेल्या आवाज और अल्फाज..या कार्यक्रमात सारेच अतिशय एकरूप होऊन गाणी सादर करीत होते..
चांगले..आणि ..उत्तम असे दोन शब्द त्यासाठी बोलके आहेत..
अंजली मराठे यांचा एक उत्तम गायिका म्हणून आणि अजित विसपुते यांचा संगीत क्षेत्रातला अनुभवी प्रवास..त्यामुळेच त्यांचा आवाज..आणि प्राजक्ता मांडके यांचा अल्फाज यांचे उत्तम एकाग्रतेने साजरे केलेले दर्शन यातून घडले.
त्याच्या एकूणच सादरीकरणात स्वप्नील भावे.. हार्मोनियम..इलेट्रिक सिंथ
कौन्तेय जांबोटकर... गिटार
तबला..आणि पर्कशन..ओंकार सूर्यवंशी
प्रकाश.सुजय भडकमकर
ध्वनी..अयान मोमिन
यांचा मोलाचा सहभाग होता..
खरे तर अशा कार्यक्रमावर लिहिणे ..शक्य नसते..कारण कित्येक वर्ष करियर करून ते कलावंत ही कला सादर करतात..आणि आम्ही काही शब्दात त्याविषयी आपले मत प्रदर्शित करतो..
नवे काही करावे ही प्रेरणा त्यांना सतत मिळावी यासाठी प्रेक्षक..आणि रसिकांची वाहवा हवी असते..ती काल होती..आणि असे उत्तम सादरीकरण होत असेल तर ती यापुढेही नक्की मिळेल..
ज्येष्ठ गायिका अनुराधा मराठे.. झलक संस्थेचे अविनाश वैजापूरकर तसेच अभिनेते गजानन परांजपे..यांच्या हस्ते दीपप्रज्वलन करून या कार्यक्रमाचा शुभारंभ झाला..
इथे मी काही क्षण आणि काही व्हिडिओ मधून तुम्हाला कार्यक्रमाचा फील देत आहे.
- सुभाष इनामदार, पुणे
subhashinamdar@gmail.com
