प्रकाश...लखलखणारा..

प्रकाश...लखलखणारा...

प्रकाश...लखलखणारा...ता-यांसारखा अवकाश उजळविणारा
अंधार दूर सारुन आपली स्वतःची प्रतिमा स्पष्ट करणारा..
कधी मिणमिणता...अंधुकसा ठिपका तर कधी आसंमतात पसरणारा
मनाची चेतना शमविणारा..
रुसलेल्या धरणीवर स्वतःचे अस्तित्व जपणारा..
किती रुपात..किती आकारात...किती वेगात धावणारा
कधी तेलाच्या वातीतून मंदता पसरविणारा..
कधी मानवाच्या सामर्थ्याने लख्ख भासणारा..
नाना रुपात नवचेतना आणणारा...
नाना रंगांची उधळण करणारा...
कौलारु घरातही तेज देणारा...
चौकोनी वास्तुलाही अस्तित्व देणारा..
महाल, वाडे, बंगले तर किल्लेही पाहिले तर लांबून साक्ष पटविणारा...
रुसलेल्यांना हसविणारा...
गहिरेपण जपत शांतपणे तेवणारा..
सूर्यास्ताला नमन करत सूर्यादयाला अर्घ्य देणारा..
गरीब-श्रीमंत यांच्यातला भेद दूर करणारा..
वास्तवतेला स्विकारुन नवी जागृती देणारा...
प्रकाश वास्तवतेला स्विकारुन नवी जागृती देणारा...
...प्रकाश
आनंदाचा ठेवा उधळत...सा-या चिंता दूर करणारा सण प्रकाशाचा
सर्व वाचकांना, मित्रांना, स्नेहीजनांना....नवे रुप देत उजाळा देणारा हा प्रकाशसण....
आपल्या दारी उजळविणारा...
प्रकाशकिरण घेऊन दाखल झालेला... सुभाष इनामदार, पुणे
Subhash inamdar
9552596276
subhashinamdar@gmail.com

होय कटू वागलो

होय आज मी जरा नाही पण बराचसा कटू वागलो. माझे घर अकरा महिण्याच्या करारावर घेण्यासाठी ते करारपत्र रजिस्टर करण्यासाठी परगावहून आलेले. काही मामलेदार कार्यालयातल्या दिरंगाईने आज ते रजिस्टर होऊ शकले नाही.

मागच्या भाडेकरुचा अनुभव पाहता माझा निर्णय ठाम होता. करार रजिस्टर झाल्यावरच घराची किल्ली ताब्यात द्यायची.

ते गृहस्थ तसे माझे परिचयाचे झाले होते. सज्जनही होते. पण मी आज करार नाही. ताबा नाही. हे तत्व कायम धरुन ताबा देण्याचे चक्क नाकारले. माझ्या भूमिकेवर ठाम राहिलो.

त्यांनी मोठ्या आशेने आपल्या मुलाला आज रात्री पुण्यात राहता येईल अशा भरोशावर बरोबर आणले.
पण माझ्या या ताठर भूमिकेने त्यांचा व त्याचा मूड गेला.
मागच्या भाडेकरुने आज करार करु..उद्या करु..म्हणत दोन महिने घेतले. शेवटी करार न करताच हरप्रयत्न करत बाहेर काढण्याची वेळ आली. मला हा अनुभव बरेच काही शिकवून गेला.

वास्तविक माझ्या वकीलाने वेळ दिल्याने ते परगावहून आले. पण मामलेदार कचेरीत आज वकीलांचा शेवटचा दिवस. उद्यापासून दिवाळीच्या सुट्टीवर. म्हणून करारपत्र करण्यासाठी ही ही गर्दी. सार मामला जोरदार, कोण काय बोलणार. बीचा-या आशीलाला कोण विचारणार. सारे राज्य कारकून आणि वकील मंडळींचे

आम्ही बापडे लाजीरवाणे.

यात आमचेही भरीत झाले. करार झाला नाही.भाड्याने घेणारे मला म्हणाले आज ताबा यात आमचेही भरीत झाले.
करार झाला नाही.भाड्याने घेणारे मला म्हणाले आज ताबा द्या. त्यांची विनवणी धुडकावून
मी नाही म्हणले....करार आधी मग चावी....
यात माझे काय चुकले?

subhash inamdar
subhashinamdar@gmail.com
9552596276

का होते असे....

ज्याच्याकडे आशेने पहावे.....त्याकडेच निराशा येते... का होते असे....

आपल्याला ते न्याय देईल निदान सल्ला तरी योग्य मीळेल म्हणून गेलो...तर उलटाच त्यानेच मला धोबीपछाड केली.

मला फुकटचा सल्ला नको होता. मी पैसे घेऊनच गेलो होतो..पण त्यांनी काय हो आजकाल लोकांना हे सांगावे लागते...

तरी बरे मी स्वतः हे सारे समाजासाठी करतोय...मी यात काही घेत नाही...

पण जे घेतात त्यांना तरी लगेच पैसे द्यावे लागतात.



वास्तविक हे वकील...फुकटचा सल्ला आजकाल कोणीच देत नाही..मला माहित होते.

पण तरीही आरेरोवीची भाषा...माझे काम होणे गरजेचे म्हणून मी पैसे दिले..

आता तरी काम होईल ही आशा आहे...

कदाचित विषय फार विस्तृत नाही...

पण आपलाच ठरतो असा....

माणसाचा कुठला चेहरा खरा?

प्रश्न पडलाय मला?