कसं जगायचं हे तुमच्या हाती असतं

किती हसायचं, कुठे रुसायचं तुमच्या हाती असतं..
किती भासवायचं, किती सोसायचं..तुमच्या हाती असतं.

कुणाला होकार, कुणाला नकार..तुमच्या हातीच असतं
नशीब तुम्ही घडवण्य़ासाठी कष्ट करणं तुमच्या हाती असतं.

प्रेम करणं..होकार देणं. तुमच्या हाती असतं.
आईची माया..बापाचं काळीज तुमच्या हाती असतं.

किती जपायचं..किती जोडायचं तुमच्या हाती असंत.
नाती टिकावायची..जपायची तुमच्या हाती असतं.

नवी दिशा शोधायची, स्वतःची वाट शोधायची तुमच्या हाती असतं.
अखेरीस सारं काही..मिळवायला जिद्द देणंही चुमच्या हाती असतं.




सारं काही . देता येणं ..देउन तृप्त होणंही तुमच्या हाती असतं.


subhash inamdar,pune
subhashinamdar@gmail.com
9552596276

पहाट साक्षीला..

डोळ्यात पाहिले ते विसरु शकत नाही
स्वप्नी अनुभवले ते सांगू शकत नाही
मनात दोघांच्या भावना एकच होती..
साठवले काय ते सांगू शकत नाही

ओढ भेटीची आज तीव्र होती
चेह-यावरची गाली अधीक स्पष्ट होती
अंतर असले तरी डोळे साठवत होते
व्यक्त होत नव्हत्या तरी भावना तीच होती

स्पर्शात उब होती..शरीर सांगत होते
मन मात्र ते सारे लांबूवच निरखत होते
मनाची भावना शब्द सांगत होता
शरीर मात्र तेव्हाही आक्रसलेलेच होते

नागमोडी वळणांची कसरत आजही
प्रेमाची जाणीव प्रखर आजही
उद्याची पहाट आपली खात्रीही आजला
स्मरता त्या भेटीला पहाट साक्षीला..

सुभाष इनामदार, पुणे

प्राजक्ताची ओंजळ

प्राजक्ताची ओंजळ घेऊन तुला द्यायला आलोय
बघ ते सारे विसरलेले पुन्हा साठवायला आलोय

किती वेळा किती आणा-भाका, शपथा गंधातुन ओथंबल्या
भावना त्या वेळेच्या शोधताही, गहिवरल्या..थिजल्या

आता पुन्हा आणू कसे ते दिवस गेल्यावरी
जाता जाता एक मागणे..मिटून घेतल्यावरी..

विश्व अवघे अखंड राहे..प्राण माझीया तुझ्या मनी
एकदाच गुंतून पडला..आहे का ते ध्यानीमनी...

आज प्रार्थना तुला कराया आलो तुज दारी
घे आता चुकल्या तेही..ठेव सांभाळ मजवरी

एक सांगतो ऐक जराशी नको जावू दूर देशी
हेच मागणे आज कराया ओंजळ व्हावू कशी..


सुभाष इनामदार, पुणे