उंब-याबाहेरचं जग किती वेगळं
सुंदर, आकर्षक, डोलणारं
प्रत्येक दिवस तिथं फुलत असतो
स्वप्नांना रोज झुलवीत असतो
चालताना फुले दिसतात.
पक्षी ऊडताना पाहता येते
वाहनातून शाळेत जाणारी ती पोरं दिसतात
मन पुन्हा शाळेत जाऊन बसतं
तिथली मुले ..शिक्षक..फळा आणि मित्रांसोबत घातलेला धिंगाणा .. सारं..
पुढे काळ बराच गेला..शाळा फुटली
महाविद्यालय दिसले....
बेगळ्याच दुनियेत गेलो
आयुष्याला बहर आला..
सारं काही तेच असतं
वय वाढते
वर्ष ओघळून जातात
दाराबाहेरच जाणं कमी होत
बाहनांची भिती वाटते
दुःखांना झेलणं झेपत नाही
समोरच्यांचा बोलण्याचाही राग येतो..
काही करावसं वाटत नाही
पडून रहावं... शांतपणे
मग बाहेर कधीतरी पडलं..
तर मन मागे जातं...
बस्स आता एवढचं
- subhash inamdr,pune
subhashinamdar@gmail.com
