हे तुझे जुनेच

बेचैन करुन टाकतेस मग तसेच सोडून जातेस..
हे तुझे जुनेच
काळजावर घाव घालतेस मग त्यावर फुंकर घालतेस
हे तुझे जुनेच
सगळं जुनं विसरून पुन्हा एक होतेस
हे ही जुनेच
आजही तेच त्या त्या आठवणी..ती केविलवाणी बोलणी
हे ही जुनेच
खरं तर हे सारं म्हणजे आयुष्य तर नसेल
हे ही जुनेच का?
दुःख विसरण्यासाठी डोळ्यातलं पाणी थांबविण्यासाठी
हे हे जुनचं तर नाही..
राहू दे आता सारे घरट्याकडे जावू,,,चोचीत चारा भरवू
हे ही तुझे जुनेच
कोण जाणे कधी बैभान..बेचैन सावधान असतेस
हे तर जुनेच सारे


बदलू म्हणता बदलणार नाही...जुने तेच सारे ..नव्या दिशेकडे झुकलेले


सुभाष इनामदार, पुणे