एक चाय हो जाए...

एक चाय हो जाए...

खरचं प्रत्येकाच्या आयुष्यात या छोट्या सुखाच्या पेल्यातल्या चहाला किती महत्व आहे..ते पटलं..उमजलं..समजलं..जाणवले..पण म्हणावे तितके ते मनात भिनावे असे समोर जाणवत नव्हते...

सध्या चहाचे दिवस आहेत..सहाजिकच एक चायवाला..किती निमित्त घडवितो..

प्रेमात.मैत्रीत.गप्पात.बायकोच्या त्या आवाजातही चहाला दाद किती मिळते ते सारे कांही इथे शब्दातून वाचलं जात होते..एक वेगळा प्रयत्न धनश्री गणात्रा यांनी केला..त्याबद्दल त्यांचे कौतूक करायला हवेच..

भाषेचा लहेजा म्हटला तर हिंदीकडे वळणारा आहे..त्यातही अभिजित थिटे यांनी तो नेमका सूर पकडला..हळूवार भावनांचा कढ नेमका काढला..पण सारे वाचनाच्या दृष्टीने ..त्यात सादर करण्यातला वेगळा आविर्भाव रुजला जात नव्हता..

सारे काही लेखन, दिग्दर्शन आणि संगीत सारेच धनश्री गणात्रा यांचे होते.
 

 अवंती मेहता . चैताली आहेर..आणि सौरभ दप्तरदार यांची सूरातली किमया..आणि स्वतः धनश्री गणात्रांचे सूरमिश्रीत सादरीकरण याला दाद द्यायला हवी..
अभिजित थिटे यांची यात मोठी मेहनत आणि सफाई दिसत होती.

पण तो एक रंगमंचीय आविष्कार आहे..हे जाणून चायची रंगत अधिक वाढणे अपेक्षित होते...
शुक्रवारी १८ एप्रिलला तो प्रथमच एस एम जोशी सभागृहात उमटला...

हिच तर सारी चाय पार्टी......



- सुभाष इनामदार, पुणे
subhashinamdar@gmail.com
9552506276