शांत राहूनही आनंद लाभतो...!

 

कधी समूहाच्या बरोबर..

मित्रांच्या सहवासात ..

मन वेगळ्या विचाराने शांतपणा मागते..

त्यासाठी कुणी मुद्दाम काहीच करत नाही..पण इतराना ते वेगळे वाटते..

आपण प्रवासात असलो तर शब्दातून..कृतीतून..

आनंद व्यक्त व्हावा..हास्याचे फवारे उडवले जावेत..

तेच ते प्रसंग..पुन्हा पुन्हा सांगून..किंवा शब्दातून भोवऱ्यात इतरांनी पडावे यासाठी सांगणाऱ्या मंडळींकडे काना डोळा केला..

तर त्यात काय बिघडते..

प्रत्येक वेळी तुमच्या सारखे खळखळून हसणे

त्याच त्या विनोदाला टाळी देणे..

आणि त्यात जर आपला मूड नसला तरी सामील न होता.. स्वतः च्या

तंद्रीत राहून शांत रहावयाचे असेल तर त्याला दोष देणार..की त्याकडे दुर्लक्ष करत स्वतः चा आनंद घेत रहाणे..

हे योग्य हे प्रत्येकाने ठरवायचे..

समूहांमध्ये असताना आपले वेगळे रूप घेऊन शांत राहण्याचा स्वभाव जपत असेल तर ..

मला मात्र तिकडे दुर्लक्ष करून आपल्या वेगळ्या विश्वात जाऊन मन रमवायला आवडते..

काही मानसिक आंदोलने मनात घडत असतात..तेंव्हा आजुबाजूला चाललेला गोंधळ..ती हासण्यासाठी केलेली धडपड जर नकोशी वाटली तर त्यात त्याचा दोष काय..?

तुमच्या बरोबर राहून.. शांतपण स्वीकारून असणे म्हणजे तुमच्या आनंदाला त्यातून बाधा कशी निर्माण होते.. हेच कळत नाही..

प्रत्येकाचा स्वभाव निराळा..

प्रत्येकाची विचार करण्याची मानसिकता वेगळी ..

समूहात अनेक प्रकारचे..

नाना विचाराचे लोक..एकत्र असतात..

जे ओळखतात..ते गृहीत धरतात..

पण जे अनोळखी असतात..त्यांचा स्वभाव तुम्हाला माहीत होतो..तो नंतर..

पण तुम्हीही त्याच्याशी संबंध ठेवता..किंवा टाळता..

तसेच ही प्रक्रिया सुरू असते..

आपल्याला काही गोष्टी पटल्या नाहीत.तर एक तर तुम्ही प्रत्यक्ष बोलून दाखवून..

किंवा न बोलून शांत राहून सारे सहन करताच ना..अगदी तसेच..

एकदा घरातून बाहेर पडल्यावर..

प्रवासात..सोबत कोण .. कसा असेल..कळत नाही..

तुम्ही कला कलाने..किंवा शब्दातून किंवा संवादातून व्यक्त होऊन ते जाणून घेता..

आणि शेवटी प्रवास पूर्ण होतो..

ते तिकडे..आणि आपण आपल्या मार्गाने जातो..

तसेच..

पण शांत असणे..आणि एकटे राहणे..याला कुणी नावे ठेवतात..

पण तोही एक स्वभाव असतो..

हे विसरून चालत नाही..

- subhash inamdar ,

Pune

subhashinamdar@gmail.com

लाईक

टिप्‍पणी

पाठवा