स्वप्नातले सत्त्य

स्वप्नात जे मी पाहिले सत्त्यात ते उतरले
धावलो शोधाया ते सहजी साध्य जाहले

का किंतूने घर पोखरले ते आता न उरले
वाजवाया गजर आता ना काही नुरले

दिनतमाची साथ ही आज मी अनुभवली
सार्थ माझ्या मस्तकी खंतही आता दुरावली

काय द्यावे तुला हे नकळे शब्द ओठावरी
आनंद बरसे मनमनी सुखवाया चरणावरी
नाद खुळा की बावळा हेही नच सांगावया
साद घाली आज माझी लेवूनी सांजावली

धाव आता घाव झेला रिता रे कितीसा
काय ठावा काय उरला प्रीतीचा तोही वसा
सांग झाली वेळ आता होतसे स्वप्नांची
जागवाया तुला रे किती सोंगे घ्यायची

तू दिलेली शब्द किमया आज झाली अपुरी
येशील पुन्हा माझ्या मनी ना तरी अंधुकशी?


सुभाष इनामदार, पुणे
subhashinamdar@gmail.com
www.subhashinamdar.blogspot.com

Mob- 9552596276