"जे मनातल असत ते अरूप असते. त्याची स्पष्ट कल्पना स्वतःलाही नसते. त्याची बाहेर येण्याची धडपड आणि हालचाल मात्र आतल्या आत सुरूच असते. रूप आणि अरूप या दोन्हीची जेव्हा गाठ पडते, तेव्हा कविता जन्माला येते. कधी कुठला प्रसंग असेल , घटना असेल. कधी काहीच नसेल. पण अचानक ओळी खांद्यावर उतरतात पक्षी उतरावा तशा !'-कवी सुधीर मोघे सांगतात.
No comments:
Post a Comment