आयुष्य ओघळताना..

आयुष्य ओघळताना मन चिंब भिजलेले
दडवून आत सारे ते सांग ना आता रे

मी केले दूर तेव्हा होती मने जवळी
जाणून घेतल्याही ती होती अविट गोडी

कधी दूरावलो, विसावलो तरीही आठव तुझीच होते
सुस्तावल्या मनाला चेतना तूच देते..

तू सांग ना खुळे ग हा हाल तुझाच होतो
स्पर्शाची मिटता पाने हलकेच रंगही पुसतो

ही वेदना उरीची आता न काही उरली
त्या आठवातूनी मी आयुष्य साठवित झुरलो



सुभाष इनामदार, पुणे

subhashinamdar@gmail.com
9552596276