पहिली मंगळागौर

नुकतेच लग्न झालेली नववधू श्रावणातल्या पहिल्या मंगळवारी मंगळागौर पुजते, जागवते. एकेकाळी वाड्यात सगळ्या सौभाग्यवती एकत्र जमून मंगळागौर जागवत असत.
मंगळागौरीच्या निमित्ताने माहेरवाशीण घरी येते. तिच्या लग्न झालेल्या मैत्रिणी येतात. सारी रात्र गाणी, झिम्मा, फुगडी, सुपारी, नमस्कार, कोंबडा असे वेगवेगळे खेळ खेळून मनमुराद आनंद दिला- घेतला जातो.
लग्नानंतर पाच वर्षे मंगळागौरीची पूजा करण्याची प्रथा आहे. आपले सौभाग्य अखंडित राहावे, यासाठी सुवासिनी मंगळागौरीचे व्रत करतात.
आज नोकरी करणाऱ्या मुली असल्याने यासाठी सुट्टी मिळेलच असे सांगता येत नाही. पूजेसाठी मैत्रिणीही मिळणे कठीण होऊन बसते. तरीही पुण्यात काल छोटे-मोठे हॉल मंगळागौरींनी हाऊसफुल्ल केले होते. पारंपरिक पद्धतीने मंगळागौर साजरी व्हावी अशी आजही अनेकांची इच्छा असते, पण तेवढे खेळ माहीत नसतात. गाणीही पाठ होत नाहीत. पण उत्साह तर असतो.
अशा वेळी मंगळागौरीचे खेळ करणाऱ्या महिला संघांना बोलावून त्यांच्याकडून ती साजरी होते.
पुण्यात मंगळवारी साजरी झालेली ही अशीच मंगळागौर ई-सकाळच्या वाचकांसाठी चित्रित केली आहे सुभाष इनामदार यांनी.

यात सहकारनगरच्या सखी महिला मंडळाच्या विद्या देसाई यांच्या पुढाकाराने मंगळागौरीचे खेळ, गाणी आहेत. त्यातले उखाणे तर सर्वांनाच आवडतील